بدون تعارف با سوء استفاده گر بیت المال!
امام علی علیه السلام، پس از گزارش خیانت های او به بیت المال، نامه ای تند خطاب به او می نویسد و پرده از راز حقیقت چنین افرادی بر می دارد … می گوید که این افراد هیچ وقت رضایت خدا را در نظر نداشتند و از همان اول نیز که در رکاب پیامبر بودند به دنبال تثبیت موقعیت دنیایی خود بوده و حال که مسئولیت و مقامی گرفته اند و بر بیت المال مسلط گشته اند، حقیقت شان نمایان شده است …
🔴بدون تعارف با سوء استفاده گر بیت المال!
شخصیت بزرگ و از صحابی رسول خداست… از مشهورترین مفسران قرآن است… راوی و مبلغ احادیث رسول خدا و پسر عمّ پیامبر و علی است… او را حبر الامه (دانشمند امت) و بحر(دریا) نیز نامیده اند… ردپایش در غالب میدان‌های مبارزه و مجاهده های صدر اسلام ثبت است … در رکاب امیرالمومنین در صفین وجمل و نهروان بر علیه دشمنان خدا جنگیده است … از یاران نزدیک حسنین در دوران امامتشان است …
#عبدالله_بن_عباس بن عبدالمطلب، از طرف امام علی به فرمانداری بصره منصوب می شود …
بنابر گزارشی، به بیت المال مسلمین دست درازی می کند …
شاید مانند بیشتر غارتگران، با در نظر گرفتن مجاهدت های فراوان خود در صدر اسلام، برای خود حق بیشتری قائل است …. و البته بسان دیگر غارتگران از خود راضی، این عمل خائنانه خود را نیز حق مسلّم خود و خانواده خود دانسته و به هیچ عنوان آن را جرم نمی داند… کسانی که معتقدند زحمات زیادی کشیده اند و حال که به امنیت رسیده اند، این امکانات و رفاه، حق مسلم آنها و بچه هایشان است … گویا همه شان معتقد به «#ژن_برتر» هستن…
امام علی علیه السلام، پس از گزارش خیانت های او به بیت المال، نامه ای تند خطاب به او می نویسد و پرده از راز حقیقت چنین افرادی بر می دارد … می گوید که این افراد هیچ وقت رضایت خدا را در نظر نداشتند و از همان اول نیز که در رکاب پیامبر بودند به دنبال تثبیت موقعیت دنیایی خود بوده و حال که مسئولیت و مقامی گرفته اند و بر بیت المال مسلط گشته اند، حقیقت شان نمایان شده است … افرادی که نه از دولت و پولدارها، بلکه از بیت المالی می دزدند که حق محرومان و یتیمان و کوخ نشینان است چرا که می دانند اینها کسانی هستند که نمی توانند از اموالشان در دولت دفاع کنند! …
✳️«اما بعد! تو را در امانت خود شريك كردم… چون ديدى كه روزگار بر پسر عمت چهره دژم كرده و دشمن، آهنگ جنگ نموده، تو نيز با پسر عمت دگرگون شدى و چون ديگران او را فرو گذاشتى و با خيانتكاران هم رأى و همراز شدى …
گويى در همه اين احوال، مجاهدتت براى خدا نبوده و گويى براى شناخت طاعت خداوند حجت و دليلى نمى شناخته اى، شايد هم مى خواسته اى كه بر اين مردم در دنيايشان حيله كنى و به فريب از غنايمشان بهره مند گردى .چون فرصت به دست آوردى به مردم خيانت كردى و شتابان، تاخت آوردى و برجستى و هر چه ميسّرت بود از اموالى كه براى بيوه زنان و يتيمان نهاده بودند، برگرفتى و بربودى آنسان، كه گرگ تيز چنگ، بز مجروح را مى ربايد…
اموال مسلمانان را به حجاز بردى، با دلى آسوده، بى آنكه، خود را در اين #اختلاس گناهكار پندارى…
واى بر تو، چنان مى نمودى كه ميراث پدر و مادرت را به نزد آنها مى برى…
به خدا سوگند، اگر از حسن و حسين چنين عملى سر مى زد، نه با ايشان مدارا و مصالحه مى نمودم و نه هيچ يك از خواهشهايشان را بر مى آوردم، تا آنگاه كه حق را از ايشان بستانم و باطلى را كه از ستم ايشان پاگرفته است، بزدايم. »
📚#نهج_البلاغه ؛ نامه ۴۱
🔸پی نوشت: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
◾️پ.ن : وقتی ارزش‌های مادی جایگزین ارزش‌های انقلابی افراد شود، شکل گیری حادثه عاشورا دور از ذهن نیست!
#یادداشت
#شخصیت_شناسی #ابن_عباس #عاشورا #محرم #تغییر_ارزشها
سخن گفتن از بعضی شخصیت های صدر اسلام، گاه سخته به خاطر اون هاله قداستی که تاریخ نگاران و راویان احادیث برای اینها در نظر گرفته اند و آنقدر این مصونیت رو گسترش دادند که کسی جرأت نزدیک شدن به حریم آنها رو به خودش نمیده … یکی از اون افراد بلا شک «عبدالله بن عباس هست» …
اظهار نظر ابن ابی الحدید معتزلی شارح نهج البلاغه در شرح نامه ۴۱ رو ببینین، خیلی جالبه:
«اکثر معتقدند که مخاطب نامه عبدالله بن عباس است و سپس جریان پاسخها و مبادله نامه ها تا نامه چهارم و پاسخ عبدالله را ذکر می کند و می گوید:
گروه اندکی معتقدند که ابن عباس از علی (علیه السلام) جدا نشده و تا بعد از شهادت آن حضرت استاندار بصره بوده است و ادله آنها را ذکر می کند.
آنگاه اظهار می نماید که این در نزد من صائبتر است.
سپس قول قطب راوندی را ذکر می کند مبنی بر اینکه مخاطب این نامه عبیدالله بن عباس بوده نه عبدالله.
ولی خود می گوید: این سخن صحیح نیست، زیرا عبیدالله کارگزار یمن بوده است. اما کسی نقل نکرده که او مالی را گرفته باشد و یا از علی (علیه السلام) جدا شده باشد.
ابن ابی الحدید اضافه می کند:
این نامه برای من مشکل ایجاد کرده، زیرا اگر بگویم این نامه را به علی (علیه السلام) بسته اند و به دروغ نقل کرده اند، با راویان حدیث مخالفت کرده ام. زیرا آنان اتفاق دارند بر اینکه این روایت از حضرت نقل شده و در اکثر کتابهای سیره نقل شده است. اگر بگویم که مقصود عبدالله بن عباس است، آنچه از ابن عباس می دانم که در زمان حیات و بعد از مرگ امیرالمؤمنین (علیه السلام) ملازم و همراه او بود مانع من خواهد شد. اگر بگویم نامه را به فرد دیگری نوشته، نمی دانم به چه کسی از خاندان علی (علیه السلام) بوده است. این نامه نشان می دهد که مخاطب آن از اقوام و پسر عموهایش بوده، بنابراین من درباره مخاطب این نامه از متوقفین هستم.»
به نقل از کتاب: سیمای کارگزارن علی بن ابی طالب
