تا در مسیر هستیم، شانس رسیدن هست!
اِبنِ‌هُشام!
دوست می‌خوای؟ رفیقِ شفیق می‌خوای؟
فقط ما!
جُز با ما با کسی رفاقت نکن! به کسی دل نبند!
همه تو رو رها می‌کنند؛
ولی ما اهلِ‌بیت از شما غافل نیستیم! در هیچ حالتی! حتی در قبر و حَشر!
اینو امام صادق علیه السلام فرمودند!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کسی که محبت اهلبیت رو در دلش داره، بدین معناست که در مسیر هست!
محبت دلی رو دست کم نگیریم!
البته که کافی نیست!
اما وقتی در مسیری و در حال حرکت! حالا چه پیاده باشی چه سواره، چه تند بری چه کند، چه توقف داشته باشی چه نداشته باشی، چه راننده قابلی باشی چه نباشی، امکان رسیدن به مقصد هم هست!
من میخوام بگم حتی اگر تنها در مسیر باشی و ساکن، درسته فرصتهای زیادی از دست میره ولی باز هم شانس این هست که یک ماشین گذری انسان رو سوار کنه به سمت مقصد!
ولی اونیکه تو بیابون و خارج از مسیر و دور از اتوبان اصلی هست، اگر هر روز هم روزه باشه و هر ساعت در حال نماز و در حالت سجده، باز هم هیچ شانسی برای رسیدن نخواهد داشت!
خسته نشیم، ناامید نشیم، لج نکنیم، به حرف این یکی و اون یکی، به خاطر فلان آخوند و فلان امام جمعه از اهلبیت برنگردیم، منحرف نشیم، بلکه در مسیر اهلبیت بمانیم، نگذاریم محبتشون در دلمون کم رنگ بشه، یک روزی به مقصد خواهیم رسید! انشالله
تا در مسیر هستیم، شانس رسیدن هست!
مطلب مرتبط:
